طراحی ساختمان صفادشت – Next Office

زانیار فتحی 24 فوریه, 2018

طراحی دوگانه برای ساختمان صفادشت از علیرضا تغابنی

ایده های طراحی ساختمان صفادشت از زبان معمار پروژه : شکاف بین نسل ها که همیشه مسئله ی بحث برانگیزی بوده، امروزه به مراتب گسترش بیشتری یافته است. این شکاف همراه با سایر شکاف های فرهنگی و اجتماعی ما را به این باور می رساند که زندگی در ایران، همزیستی سبک زندگی های متنوع یا حتی متناقضی است که جامعه ی ناهمگونی را پدید آورده است. چنین به نظر می رسد این تنوع در سبک زندگی، بویژه در مواردی همچون سبک خصوصی در تقابل با عمومی، سنت در تقابل با مدرنیته و مردسالاری در تقابل با زن سالاری، برجسته تر باشد و می توان نظاره گر اثرات آن بر شیوه های طراحی معماری در طول تاریخ در رابطه ی بین فضای تهی و توپر، طراحی سلسله مراتبی و توالی فضایی بود. این تفاوت-ها را می توان در معماری نواحی مختتلف در ایران مشاهده نمود – تفاوت هایی که بطور معمول ریشه در ایدئولوژی های مختلف مذهبی و فرهنگی در مناطق مختلف ایران دارند.

فهرست محتوای این مقاله

مشخصات کلی پروژه طراحی ساختمان صفادشت :

معمار : علیرضا تغابنی – Next Office
مکان پروژه : تهران ایران
تیم طراحی : Alireza Taghobani with Sepideh Sarafzadeh, Mojgan Ziaei, Shahab Ramezani, Peyman Nozari, Morvarid Momayezan, Mehrdad Makaremi
مساحت : 1025 متر مربع
سال ساخت : 2016
عکاسان: Deed Studio, Hamoon Moghaddam, Parham Taghioff, Majid Jahangiri
مهندس سازه: Bastanpol Company (Vahid Gharakhaninia)

این مسئله خود را در معماری نواحی جغرافیایی مختلف در ایران نشان داده است، و از این واقعیت نشأت می-گیرد که این نواحی تحت تأثیر دیدگاه های مذهبی و شرایط منطقه ای بوده اند. در نواحی شمالی که تعاملات اجتماعی آزادانه بسط می یابند، جریان زندگی بیشتر در نواحی عمومی و فضاهای نیمه عمومی پیرامون دیوارهای سنگی خانه ها نمود می یابند. اما در نواحی مرکزی ایران، فضاهای خالی در داخل ساختمان جای می گیرند و بایستی شخص برای رسیدن به آنها از فضاهای درهم پیچیده ای عبور کند. در پروژه ی دوبخشی صفادشت، نهایت تلاشمان را به کار بستیم تا این تفاوت ها را محقق نموده و روش های مختلف هماهنگ سازی را با تمرکز بر تفاوت ها در سبک زندگی ایجاد نماییم و نهایتاً آنها را به هم پیوند دهیم.

مشتری در وهله ی اول عمارتی برای خانواده ی مذهبی خود می خواست تا مراسم مذهبی ماه های محرم و رمضان را به جا بیاورند و می خواست در مجاورت آن، ساختمانی بسازد که عمدتاً برای مهمانی های شبانه استفاده شود. ساختمان که در دو سازه ی مجاور مجزا ساخته شد، شامل دو بنا است که توسط یک پل به هم وصل شده اند. ساختمان اول، آجری است و برای والدین طراحی شد، در حالیکه ساختمان دوم برای مهمانی ها بوده، عمدتاً از شیشه ساخته شده و بیشتر در اختیار اعضای جوان خانواده است. این ساختمان به گونه ای طراحی شد که در صورت لزوم بتوان آن را از هم تفکیک نموده و به فروش رساند.

دیاگرام ساختمان اول بر یک حیاط مرکزی مبتنی است که سازه ی اصلی پیرامون آن ساخته می شود و برای مشخص بودن مرز های آن، دیوارهای آجری و تعداد زیادی پنجره استفاده شدند. دیاگرام ساختمان دوم شامل یک سازه ی مرکزی است که فضاهای عمومی و نیمه عمومی آن را احاطه کرده اند. به علاوه، در ساختمان برگزاری مهمانی ها، تلاش شده تا فضای باز سیالی از طریق اتصال بخش مرکزی به سقف معلق ایجاد شود تا بر تفاوت-های این دو سازه افزوده شود. نمایش و نمود تناقض های متداول در زندگی روزمره ی ما، چالش اصلی در این پروژه است و عدم همخوانی موجود در ساختار پروژه کاملاً با کاربردهای متضاد آن مطابقت دارد، به نحوی که هر گروه با مشخصه های متضاد خود، توانایی زیستن بدون تحمل آن بر دیگران را دارند، درست همانند آنچه در زندگی روزمره ی یک خانواده جریان دارد.

حتما ببینید: طراحی نمای سینما Alesia در پاریس با صدها پیکسل LED